Tünel Onarımı ve Restorasyonu

Beton yapılarda çatlama kaçınılmazdır. Makro bir bakış açısından, beton yapılarda çatlakların oluşması kabul edilebilir bir malzeme özelliğidir. Çatlakları izin verilen aralıkta kontrol etmek için bilimsel ve etkili yöntemler kullanıldığı sürece, tünel mühendisliği sahaları için büyük pratik öneme ve ekonomik değere sahiptir. İster inşaat ister işletme aşamalarında olsun, tünel kaplamasında her an çatlaklar oluşabilir. Nedenler birden fazla açıdan özetlenebilir: dengesiz çevresel faktörler, yetersiz tasarım şemaları, kullanılan standart altı malzemeler, standart dışı inşaat süreçleri ve yetersiz işletme ve bakım.

Mikro çatlaklar (çatlak genişliği 0,2 mm'den az olan) için, genellikle yüzey onarım yöntemleri kullanılır çünkü bu çatlaklar neredeyse hiç genişlemez ve nispeten kararlıdır, bu da astar yapısının güvenliği ve tünelin normal çalışması üzerinde ciddi bir etkiye sahip olmayacaktır. Karbon fiber bez yöntemi ve epoksi reçine yöntemi de mikro çatlakları onarmada iyi sonuçlar verir. Bu yöntem, astar yapısının mukavemetini etkili bir şekilde artırabilir ve belirli bir donma-çözülme direnci gösterebilir.

Tünel astarı çatlaklar üretir, ancak tünel yapısının kararlılığı, çevre jeolojisi ve diğer nedenler göz önüne alındığında, yıkım ve onarım yöntemini kullanmak gerekli değildir. Tünel çatlaklarını tedavi etmek için en yaygın kullanılan yöntemler esas olarak ankraj enjeksiyonu, asılı ağ püskürtme, çelik şerit takviyesi, kemer takviyesi, derz enjeksiyonu ve keskileme ve gömme yöntemini içerir.